Rozbudowany, ale z kolejnymi planami. Inwestycje w Mazowieckim Szpitalu Wojewódzkim w Siedlcach

Z zewnątrz wygląda na gotowy, ale to jeszcze nie koniec. Rozbudowa oddziału wewnętrznego w Mazowieckim Szpitalu Wojewódzkim w Siedlcach zakończy się w ostatnich tygodniach tego roku. To w tej chwili największa, ale nie jedyna inwestycja szpitala. A w kolejce do rozpoczęcia jest kilka następnych.

Kto przejeżdża od czasu do czasu ulicą Poniatowskiego – ten widzi. Frontowy budynek szpitala urósł o jedno piętro i zrobił się nieco dłuższy, a kolorystyką dopasowano go do całej reszty szpitalnego kompleksu. Po parkingu fruwają co prawda jeszcze drobiny ocieplającego styropianu, ale rusztowanie stoi już tylko przy wejściu. Czy to koniec budowlanki? – Jeszcze nie. Z zewnątrz budynek faktycznie wygląda na gotowy, ale trwają jeszcze prace wykończeniowe, z natury czasochłonne. Termin oddania całości to koniec roku – odpowiada prezes Marcin Kulicki.

Nie trzymać na łóżku

Ta rozbudowa to nie tylko dodatkowe łóżka. Szpital rozwinie dzięki niej tak zwaną chirurgię jednego dnia. Zaplanowano to już kilka lat temu, a dzisiaj zarząd stwierdza z satysfakcją, że „miał nosa”, bo zapowiedziana przez ministerstwo zdrowia reforma idzie właśnie w kierunku przeniesienia części hospitalizacji w obszar ambulatoryjny.
To, że chory nie leży kilka dni w szpitalu, tylko jest wcześniej badany, a potem umawiany na zabieg, jest tańsze, a samego pacjenta mniej naraża na złapanie jakiejś antybiotykoopornej bakterii. Wymaga jednak sporej reorganizacji, nie tylko na oddziałach, ale i w poradniach. Odesłany zaraz po zabiegu do domu pacjent musi bowiem mieć gwarancję, że w razie jakichś komplikacji uzyska szybką pomoc.

Dla menadżerów służby zdrowia pojawia się tutaj inny problem: – Ilość personelu pielęgniarskiego jest związana z ilością łóżek. Jeśli spadnie wykorzystanie łóżek, to trzeba będzie podejmować odpowiednie do tego decyzje. To cała rewolucja, która może nie dotknie mniejszych szpitali, ale w naszym specjalistycznym będzie miała znaczący wymiar – mówi prezes Kulicki. Zaraz jednak dodaje, że szpital będzie szedł w tym kierunku. Chirurgia „jednego dnia” sprawdziła się w okulistyce, np. przy operowaniu zaćmy, będzie więc rozciągnięta i na inne obszary, z ortopedią włącznie.

Nie tylko wewnętrzny

Rozbudowa oddziału wewnętrznego mocno utrudnia życie pacjentom korzystającym z przyszpitalnych poradni. Rozproszyła je bowiem w różne miejsca rozległego kompleksu budynków. Powrót rozpocznie się w pierwszym kwartale przyszłego roku. Trzeba jednak dodać, że nie jest to jedyna inwestycja budowlana w szpitalu. Trwa kapitalny remont oddziału laryngologii. On również ma się zakończyć na przełomie bieżącego i przyszłego roku.

Szuflada pełna planów

Na nadchodzące lata Mazowiecki Szpital Wojewódzki planuje kolejne przedsięwzięcia. Największym, wycenianym aż na 200 mln zł, ma być unowocześnienie bloku operacyjnego. Szpital ma już na to zgodę ministerstwa, a czas realizacji szacuje na dwa lub trzy lata.

Kolejnym zadaniem jest zwiększenie możliwości zakładu medycyny nuklearnej. Posiadane obecnie akceleratory do radioterapii pracują na okrągło do późnych godzin wieczornych. Planowana jest więc budowa trzeciego bunkra. Obydwie te inwestycje szpital chce sfinansować ze środków KPO.

W dalszych planach jest reorganizacja szpitalnego oddziału ratunkowego. Skorzysta on z części pomieszczeń zwolnionych przez oddział wewnętrzny, ale ma też dostać nowe, z lądowiskiem dla śmigłowców ratunkowych na dachu budynku.

Czwartym elementem jest utworzenie kliniki kardiologii. Jeśli szpital dostanie wymagane zgody, to jeszcze w tym roku zacznie szczegółowe planowanie.

Mniejsze, ale nie bez znaczenia

Oprócz zakupów i robót za dziesiątki milionów złotych są i mniejsze. To m.in. zakupy aparatury medycznej (nowe aparaty USG, mikroskop dla okulistyki, sprzęt dla bloku operacyjnego) i modernizacja instalacji elektrycznej. Sporo pracy i pieniędzy pochłania też wdrażanie usług tzw. e-zdrowia. Chodzi o cyberbezpieczeństwo danych i digitalizację archiwum. Są też poważne przymiarki do stworzenia regionalnego centrum opisowego radiologii, gdzie szpitale z całej okolicy wysyłałyby wyniki badań obrazowych, a specjalistyczne oprogramowanie (z elementami AI) pomagałoby specjalistom w ich interpretacji.