„Pół żartem, pół serio…” czyli rewia humoru „Teatru na Walizkach"

W niedzielę, 30 lipca zagrano ostatni spektakl w ramach III Teatralnych Spotkań pod Muralem. Przybyli widzowie obejrzeli sztukę wrocławskiego „Teatru na Walizkach” pt. „Pół żartem, pół serio, czyli rewia humoru Teatru na Walizkach".

Przedstawienie jest pewnego rodzaju połączeniem kilku różnych etiud, sytuacji życiowych, które choć nie mają ze sobą bezpośredniego powiązania, to razem obrazują sceny, z jakimi spotykamy się w codziennym życiu. Z tą tylko różnicą, że wszystkie te zdarzenia dzieją się na scenie teatralnej, a zamiast formy dramatu, podane są widzowi za pomocą dużej dawki humoru i dowcipu. Pomimo, że sztuka napisana jest według określonego scenariusza, tak naprawdę spektakl w większości jest improwizowany. Wszyscy grający w nim aktorzy mają dowolność interpretacji tekstu, co sprawia, że nie ma dwóch takich samych spektakli.

Bezpośredni kontakt z publicznością, która staje się obsadą sztuki, wymusza różne niespodziewane sytuacje. Takie połączenie zaintryguje na pewno i zachęci do przyjścia niejednego widza, ale stwarza też ryzyko komplikacji. Jakby nie patrzeć, każda publiczność na określone sytuacje i scenki zareaguje inaczej. To co jednych może bawić, u innych wywoła strach lub irytację. Sztuką jest stworzyć spektakl w taki sposób, by przyciągnąć szerokie grono odbiorców. W tej kwestii obsada „Teatru na walizkach" świetnie dała radę. Oprócz pełnych dowcipu tekstów, aktorzy dobrze poradzili sobie z oddaniem emocji gestami, mimiką i ruchem.

„Teatr na walizkach" zaskoczył publiczność już od pierwszych chwil. Aktorzy przełamali dystans publiczność- obsada, schodząc ze sceny do swojej publiki, czym wywołali u widowni pożądany wybuch śmiechu. Trudno się było nie śmiać, bo obsada udając kontrolerów biletów i przemieszczając się między widzami, rozdawała bilety w formie papieru toaletowego. Jest to pewnego rodzaju wyzwanie dla aktora zagrać tak, by skłonić widza do udziału w scence, roześmiać, nie przekraczając pewnej jego strefy prywatności. W tym wypadku obsada teatru zdała egzamin.

Każdy z widzów zapewne podczas oglądania doszukał się innej refleksji. Kontrola biletów zdawała się być pewnego rodzaju metaforą tego w jak sformalizowanym świecie żyjemy. W świecie, w którym okazuje się, że większość spraw to taki właśnie bezsensowny papier. Podczas wydarzenia publiczność miała okazję także obejrzeć i wziąć udział m.in. w randkach w ciemno, loterii, a nawet zatańczyć w kabarecie. Do dobrej gry aktorskiej, doszły efekty specjalne w postaci płonącego ognia i innych. Każda z etiud miała swoją choreografię oraz układ taneczny. Przed aktorami znalazło się duże wyzwanie - zagrać kilka ról jednocześnie, nie pokazując zmęczenia i bez pomyłek. Zauważalne w spektaklu były inspiracje filmami z okresu kina niemego, jak te: Charliego Chaplina czy Buster Keaton. Pojawiły się także nawiązania do klasyki światowego kina, filmu „La Strada" Federico Felliniego.

Podsumowując - zarówno sztuka jak i aktywny udział w sztuce widza, zapada każdemu w pamięć. Wszystko to razem połączone, tworzy lekką komedię uliczną, bawi, pozwala zrelaksować się, na chwilę zapomnieć o problemach i oderwać od rzeczywistości. Czasem warto i trzeba to zrobić. Zaangażowanie aktorów w grę, ciekawe stworzenie postaci przenosi widza w wyreżyserowany spektakl. Choć „Pół żartem, pół serio…" to komedia etiud, widoczne jest tu poruszenie motywu „theatrum mundi", określanego jako topos życia ludzkiego jako teatru. Życie ludzkie toczy się jakby w teatrze, a sam człowiek jest tylko aktorem, odgrywającym pewną rolę, na której wybór często nie ma wpływu.

Spektakl „Teatru na Walizkach" był ostatnim, który odbył się w ramach projektu „muraLOVE koncertowo i teatralnie". Organizatorami wydarzenia byli: Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach, Samorząd Województwa Mazowieckiego oraz Siedlce Miasto Przyjazne.