Rabin wśród katechetów

Intelektualna i duchowa przygoda. Coś, co pozwala nie tylko dowiedzieć się więcej o judaizmie i Żydach, ale i lepiej zrozumieć własne chrześcijaństwo – tak mówili uczestnicy warsztatów biblijnych, które w Wyższym Seminarium Duchownym diecezji siedleckiej poprowadził rabin Boaz Pash. Była to część XXVI Ogólnopolskiego Dnia Judaizmu w Kościele Katolickim.

Rabin Boaz Pash przyjechał na te warsztaty z Jerozolimy, ale prowadził je całkiem zrozumiałą polszczyzną. Pełniąc swoją posługę w kilku krajach świata, w latach 2006-12 był bowiem naczelnym rabinem Krakowa. Przyjazny, nie stroniący od żartów, daleki od pozy sztywnego wykładowcy, z miejsca wciągnął uczestników w rozważania, których punktem wyjścia było rozróżnienie między prorokiem a mędrcem. – Prorok mówi od Boga, a mędrzec od siebie. Prorok nie musi być mędrcem, wszak Amos był zwykłym pasterzem. Mówi o przyszłości, a mędrzec wyjaśnia przeszłość. Z kolei mędrzec musi mówić jasno i konkretnie, podczas gdy przekaz proroków interpretujemy od tysięcy lat i do tej pory wszystkiego nie zrozumieliśmy – mówił rabin Boaz Pash.

Jego słuchaczami byli głównie katecheci, ale również członkowie działających na terenie naszej diecezji wspólnot i ruchów, zainteresowani czytaniem i zgłębianiem Biblii. Wielu z nich uczyło się o żydowskim rozumieniu Starego Testamentu na swoich studiach, ale – jak zaznaczali w rozmowach z Radiem Podlasie – co innego, gdy mówi o tym ksiądz profesor, a co innego rabin, który jest w tym zanurzony na co dzień. Dla innych było to cenne uzupełnienie wcześniejszych wyjazdów do Ziemi Świętej. Tam mogli poznać historyczny, geograficzny i kulturowy kontekst Biblii, a tutaj mogli dodać do tego klimat intelektualny. Dla jeszcze innych udział w warsztatach był częścią nauczycielskiego rozwoju zawodowego, zaspokojeniem własnej ciekawości, ale też i chęci pogłębienia modlitwy Słowem Bożym.

Ks. Tomasz Adamczyk, sekretarz Komitetu Konferencji Episkopatu Polski do spraw Dialogu z Judaizmem, powiedział nam, że lektura Starego Testamentu z żydowskim komentarzem może być niezmiernie ciekawą duchową przygodą: – Ona pomaga nam wejść głębiej i lepiej go zrozumieć. Odkrywamy, że więcej nas łączy, niż dzieli. Warto też dodać, że judaizm jest wielonurtowy. Nie ma tam urzędu nauczycielskiego, jak w Kościele. Jest tam wiele interpretacji Pisma, ale ta różnorodność to też bogactwo. Odniesienie do judaizmu pozwala nam lepiej zrozumieć nasze chrześcijaństwo.