Reprezentacyjny front, grząskie tyły. Rozbudowa siedleckiego garnizonu przysparza uciążliwości najbliższym sąsiadom

Od północy równy asfalt ulicy Składowej oraz reprezentacyjny budynek sztabu. Zaraz za południową bramą dziury i głębokie błoto. Rozbudowa siedleckiego garnizonu przysparza uciążliwości najbliższym sąsiadom. Czy da się je ograniczyć?

Po niedawnej prezentacji nowych koszar i sztabu 18. Dywizji Zmechanizowanej odezwali się do nas mieszkańcy domów sąsiadujących z garnizonem od południa. Wskazali, że teren za bramą jednostki, w rejonie ulic Pamięci Ofiar II Wojny Światowej i Podsekulskiej, w sąsiedztwie cmentarza żołnierzy sowieckich, zmienił się w grzęzawisko. I dzieje się tak nie za sprawą ruchu lokalnego, ale żołnierzy oraz pracujących przy rozbudowie garnizonu robotników. Dziesiątki pojazdów rozjeździło gruntowe drogi w stopniu, który w mokrą pogodę utrudnia ich pokonanie samochodem i prawie uniemożliwia przejście na piechotę.

Modernizacja ulicy Pamięci Ofiar II Wojny Światowej jest ujęta w miejskich planach. Samorząd ma zapewnione pieniądze na jej kompleksową przebudowę i utwardzenie. Prace nad sporządzeniem szczegółowego projektu już trwają. Ale przebudowa zacznie się dopiero za rok, a ludzie grzęzną w błocie teraz. Optymizmu nie dodaje im fakt, że prace budowlane w garnizonie mają trwać do 2025 roku włącznie, a ostatnie zakończą się w roku 2027.

– Skoro wojsko chętnie chwali się nową infrastrukturą „od frontu”, to niech zainteresuje się tym, do czego się przyczyniło „na tyłach”. Saperzy chyba mają jakiś spychacz, którym mogliby tu raz na tydzień czy raz na dwa tygodnie przejechać? Odległość żadna, niewielkim kosztem mogą zapunktować wizerunkowo. Albo niech się dogadają w tej sprawie z miastem – taką usłyszaną sugestię przekazaliśmy w piątek zarówno wojsku, jak i miejskim drogowcom. Czekamy na odpowiedzi.



Foto: RD