Wieczór sztuki i tolerancji. Spektakl, który porusza serca 17 listopada w Siedlcach

Wyjątkowy wieczór, w którym sztuka spotka się z empatią odbędzie się 17 listopada w Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach. Grupa Teatralna toMy – ośmioro aktorów z niepełnosprawnością intelektualną – zaprezentuje spektakl „Trędowaty, bo niekochany”, pełen emocji, odwagi i głębokiego humanistycznego przesłania. Bezpłatne wejściówki na wydarzenie będą dostępne od 12 listopada w CKiS.

Trąd duszy, nie ciała

„Trędowaty, bo niekochany” to nie tylko opowieść o samotności. To poruszająca metafora wykluczenia i pragnienia miłości, które każdy człowiek nosi w sobie. Bohater spektaklu nie cierpi na chorobę fizyczną – jego bólem jest brak akceptacji.  – Chcemy pokazać, że prawdziwy trąd to nie choroba ciała, lecz brak miłości i akceptacji – mówi Aneta Karczmarska, reżyserka spektaklu.  To przedstawienie, które zostaje w pamięci na długo – subtelne, wzruszające i uniwersalne.

Sztuka, która łączy ludzi

Grupa Teatralna toMy powstała we wrześniu 2024 roku z inicjatywy Fundacji Leny Grochowskiej w Siedlcach. Od początku jej celem jest pokazanie, że sztuka może być mostem – łączącym ludzi niezależnie od różnic. Na co dzień aktorzy tworzą ceramikę, pracują w kawiarni toMy i rozwijają swoje pasje artystyczne. Teatr stał się dla nich nową przestrzenią ekspresji – miejscem, gdzie mogą opowiedzieć swoją historię światu.

Ich debiutancki spektakl „Mikołajowa Pomyłka” pokazał, że zespół ma ogromny potencjał. Teraz wracają z jeszcze dojrzalszą, pełną emocji produkcją.

Program wieczoru

17:00 – Wernisaż malarski „Trędowaty w obrazach”
Prace plastyczne autorstwa uczestników projektu – wizualna interpretacja tematu spektaklu.

18:00 – Spektakl teatralny „Trędowaty, bo niekochany”
Po przedstawieniu zaplanowano spotkanie z aktorami, twórcami i mediami.

Miejsce: Centrum Kultury i Sztuki, ul. Biskupa Ignacego Świrskiego 31, Siedlce
Wstęp: bezpłatny
Wejściówki: dostępne od 12 listopada w CKiS

To nie będzie zwykły wieczór teatralny. To spotkanie z ludźmi, którzy udowadniają, że sztuka ma moc leczenia, łączenia i przypominania o tym, co najważniejsze – o potrzebie miłości i akceptacji.