Zakończenie pielgrzymki śladami Sługi Bożego bpa Ignacego Świrskiego. Ostatnie dni na Łotwie i Litwie

Duchowieństwo, osoby życia konsekrowanego oraz wierni świeccy z Diecezji Siedleckiej, pod przewodnictwem biskupów Kazimierza Gurdy i Grzegorza Suchodolskiego, zakończyli pielgrzymkę na Litwę i Łotwę śladami Sługi Bożego biskupa Ignacego Świrskiego. Jej kolejne dni wypełniły modlitwa, spotkania i zwiedzanie miejsc związanych zarówno z historią Kościoła, jak i z życiem byłego biskupa siedleckiego.

Kolejny dzień pielgrzymki, środa 17 września, rozpoczął się w Sanktuarium Maryjnym w Agłonie, które od wieków stanowi duchowe serce Łotwy. Następnie pielgrzymi udali się do Dyneburga – miasta nad Dźwiną, znanego z bogatej historii i różnorodnej kultury. Zwiedzanie obejmowało starówkę z charakterystyczną zabudową, Most Akademicki oraz imponującą świątynię Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, jedną z największych katolickich budowli w regionie. Ważnym elementem wizyty był Dom Polski i miejscowa szkoła, gdzie wciąż żywe są tradycje i język polski. Spotkania z tamtejszą społecznością stały się okazją do odkrywania śladów obecności biskupa Świrskiego na tych terenach i refleksji nad jego posługą.

Kolejnym etapem pielgrzymki było Wilno – miasto głęboko związane z historią chrześcijaństwa oraz polsko-litewską kulturą. Pielgrzymi modlili się w kaplicy Matki Bożej Ostrobramskiej, nawiedzili Cmentarz na Rossie, a także odwiedzili miejsca szczególnie bliskie duchowości Kościoła: dom św. Faustyny Kowalskiej oraz Sanktuarium Miłosierdzia Bożego z oryginalnym obrazem „Jezu, ufam Tobie”. Zatrzymali się również na Uniwersytecie Wileńskim – dawnym Uniwersytecie Stefana Batorego, gdzie ks. Ignacy Świrski prowadził przed wojną wykłady z teologii moralnej.

W programie znalazły się także modlitwa w parafii w Turgielach i wizyta w miejscowości Zacharyszki, gdzie w czasie II wojny światowej mieszkał przyszły biskup siedlecki.

Ostatnim akcentem pielgrzymki było nawiedzenie Białegostoku – miasta, w którym ks. prof. Ignacy Świrski po wojnie został rektorem Wyższego Arcybiskupiego Seminarium Duchownego. Obejmując ten urząd w trudnych realiach powojennej Polski, troszczył się o kształtowanie grona profesorskiego i o to, by alumni oraz wykładowcy mieli zapewnione choćby podstawowe warunki do nauki i pracy. Jak podkreślają świadkowie tamtych wydarzeń, jego posługa była pełna odpowiedzialności i troski o rozwój Kościoła w wymagającym czasie odbudowy życia religijnego i społecznego.

Pielgrzymce od samego początku towarzyszyli także Cezary Jurkiewicz i Agnieszka Skowrońska z akcji „Paczka na Kresy”. Od lat odwiedzają oni miejsca związane z bp. Świrskim, niosąc pomoc materialną i wsparcie duchowe Polakom mieszkającym na dawnych Kresach. Każdego roku wracają tam z paczkami świątecznymi i gestami pamięci, które budują mosty życzliwości między rodakami. Podczas tej pielgrzymki czuwali również nad jej przebiegiem oraz odwiedzeniem miejsc szczególnie związanych z osobą Sługi Bożego, służąc pielgrzymom swoją wiedzą i doświadczeniem.

Pielgrzymka, prowadząc przez miejsca uświęcone historią i wiarą, stała się nie tylko duchowym doświadczeniem, ale także okazją do ponownego odkrycia postaci bp. Ignacego Świrskiego – pasterza, którego życie i dzieło pozostają żywym dziedzictwem Kościoła siedleckiego.



relacja i zdjęcia: Bartosz Švăbik